A Colección
O Lapis do Taberneiro é unha colección de literatura tabernaria que ten por lema “relatos de taberna para ler na taberna” coeditada polo Café Bar Trece e a Editorial Danú nos primeiros números e a partir do terceiro en colaboración con Edizer SCP, con deseño gráfico de Pancho Lapeña. A colección iniciouse en Febreiro de 2009 coa publicación de Acantinado, de Carlos Santiago, micronovela escrita no propio local e que definiu as premisas editoriais.
O Lapis do Taberneiro iniciou así a súa andaina propoñendo o reencontro entre a literatura e a taberna, e reivindicando a filosofía editorial do “copia, pega, inventa, faino ti mesmo”. Todos os libros que se veñan a editar na colección terán a particularidade de estaren escritos e editados nunha taberna ou recinto semellante, seren edicións de peto en formato de oito por trece e non teren máis de noventa e seis páxinas, de maneira a poderen ser lidos en a penas dous viños e medio.
Os números véndense a prezo reducido na taberna editora, na Rúa de Santa Clara 13 en Santiago de Compostela, e contará con distribución nas librarías. Toda a colección estará a disposición en rede, na editora virtual Calameó.
O Lapis do Taberneiro 
Xaneiro 18, 2011 ás 12:25 |
You do know what you’re doing, so keep at it.
Thank you!
David.
Febreiro 25, 2012 ás 12:44 |
E si quisexe facervos chegar un texto…como tería que facer? Perdoade a molestia.
Abril 21, 2012 ás 16:59 |
Eu também gostava de saber o mesmo que dixo An, 😉
Obrigado! E parabéns polos livros, parece-me umha iniciativa estupenda!
Febreiro 17, 2016 ás 11:52 |
Ler unha novela en dous viños e medio, ese é o truco do taberneiro: a fin, sonche tres viños. Cada viño custa 1, 20 €, poñamos…son 3, 60 €. E máis o prezo do libro. En fin, rametas pagando a botella, que son tres cuartos.
Eu fixen a proba no bar. Pedín unha copa e lin durante ese tempo 30 páxinas. O taberneiro olloume mal, e recunquei, pero xa estaba medio losqueado – era viño de barrantes- e só lin 25 páxinas. O teberneiro caseque me invita á terceira cunca de viño, non quien. Na terceira lectura foron, 20 páxinas…. restaba un feixe y tiven que beber o a botella enteira. Ler e emborracharse…fermosa mestura.
Parabéns polas novelas! Son xeniais!